Wattenwollenwolken

Als ik de hond uitlaat bij de rivier 'De Drait', dan zie ik daar de wolken, zweven.En ik denk: 'Geef mij maar wattenwollenwolken'. Wolken waar ik bovenop kan zitten wanneer ik naar het zuiden wil. Wolken die mij water geven wanneer ik dorst heb.Wolken die een glijbaan maken om op te glijden, van boven naar beneden . Roetsjj.Wattenwollendekenwolken die ik om mij heen kan wikkelen om lekker in te slapen.Wolken die niks vragen , zeggen , of willen. Nee, ze zijn er gewoon en ze gaan voorbij, ik zou zo graag eens opstappen voor een ritje.Een ritje van hier naar daar, en dan weer van daar naar hier, wanneer de wind een draai wil maken.Wolken die mij redden uit de carrousel, de draaikolk van het leven, de weken, maanden, jaren. Maar helaas, of juist geluk? Het kan niet , zelfs al bleef ik zitten dan nog draaide ik een rondje om de aarde en dan was ik weer terug.Geef mij maar een Wattenwollenwolk, dan wist ik het wel!

Read more »